میخواهیم از اشیایی که در اختیار داریم، ۱۰۰ تا جدا کنیم.
اول به کمک تخمین زدن حدود ۱۰۰ تا کنار بگذارید، سپس آنها را بشمرید و در آخر کاری کنید که به تعداد دقیق ۱۰۰ تا برسیم.
- چطور میتوانید تخمین خود را بهتر کنید؟
- چطور میتوانید از این فعالیت برای تخمین ۱۰۰ تا از چیزهای دیگر کمک بگیرید؟
شرح فعالیت
گام اول؛ مواجهه
فعالیت را با نشان دادن ظرفی از اشیای کوچک مانند گیرهی کاغذ، چینه یا مهره به دانشآموزان آغاز کنید. بپرسید:
- اگر بخواهم حدود ۱۰۰ تا از این اشیا را بیرون بیاورم به نظر شما چقدر خواهد شد؟ آیا به اندازهی دو مشت بزرگ یا یک ظرف بزرگ خواهد شد؟ یا شاید هم مقداری شود که در یک مشت من جا بگیرد! شما چطور فکر میکنید؟
به دانش آموزان فرصت دهید تا در کلاس بچرخند و دربارهی تخمینشان صحبت کنند. از آنها بخواهید دربارهی ایدههایشان و دلایل آنها با دوستانشان صحبت کنند. توجه دانشآموزان را به تفاوتهای موجود در تخمینهایشان جلب کنید و بگویید تا زمانی که تجربهی تخمین و شمارش را نداشته باشیم، تخمین ۱۰۰ تا ممکن است دشوار باشد.
گام دوم؛ بازی
چند مجموعه از اشیای متفاوت (مانند گیرههای کاغذ، مداد رنگی، برنج، لوبیا، دکمه، مکعبهای چوبی، چینه، سکه یا هر چیز دیگری که بیش از ۱۰۰ تا از آن را در دسترس دارید) در اختیار بچهها قرار دهید. قرار است بچهها در مورد هر مجموعهای این سه مرحله را انجام دهند.
- اول به کمک تخمین زدن، حدود ۱۰۰ تا از اشیا را جدا کنند.
- بعد اشیایی که جدا کردهاند را بشمارند و تعداد دقیق آنها را مشخص کنند.
- در انتها به کمک هر راهبردی که دوست دارند، کاری کنند که تعداد دقیقا مساوی ۱۰۰ شود.
نمونههایی از کارهایی که ممکن است دانشآموزان اینجا انجام دهند، در انتهای همین متن آمده است.
دیدن تفاوت مجموعهها وقتی تقریبا ۱۰۰ تا هستند و وقتی دقیقا ۱۰۰ تا هستند میتواند برای بچهها مفید باشد. بنابراین در صورتی که ابزاری برای عکس گرفتن در اختیار دارید، خوب است برچسبهایی در اختیار بچهها قرار دهید که تعدادِ هر یک از مجموعهها (مجموعهی تخمین زده شده با حدود تقریبا ۱۰۰ تا و مجموعهی تنظیم شده با دقیقا ۱۰۰ تا) را روی آنها بنویسند و هر بار در کنار هر یک از مجموعههایشان بگذارند و از این دو حالت عکس بگیرند.
بچهها هر بار بعد از اینکه کارشان تمام شد، سراغ مجموعهای از یک شیء جدید میروند و سه مرحلهی بالا را روی آن هم انجام میدهند. زمانی که دانشآموزان سراغ مجموعههای دیگر میروند، عکسها میتوانند به عنوان مرجع استفاده شوند.
وقتی بچهها مشغول کار هستند، به آنها سر بزنید و این سوالات را از آنها بپرسید.
- چطور میتوانید تخمین بهتری از ۱۰۰ تا داشته باشید؟ یا چطور میتوانید کاری کنید تعدادی که جدا میکنید به ۱۰۰ نزدیکتر باشد؟
- چطور میتوانید از نتایج تخمین یک مجموعه برای تخمین یک مجموعه با اشیا جدید کمک بگیرید؟
گام سوم؛ گفتوگو
بعد از اینکه کار گروهها تمام شد، در کلاس دربارهی سوالات زیر گفتوگو کنید:
- تخمینهای شما معمولا بیشتر از ۱۰۰ بود یا کمتر از آن؟
- آیا مجموعهای بود که دیدن ۱۰۰ تا از آن شما را شگفتزده کند؟ چه چیزی شما را شگفتزده کرد؟
- با تغییر مجموعهها، تخمین شما چطور تغییر کرد؟
- چه روشهای جدیدی پیدا کردید که به شما کمک کرد ۱۰۰ تا را با تخمین بهتری جدا کنید؟
در این بخش میتوانید عکسهایی که در کلاس گرفته شده را هم به بچهها نشان بدهید.
گام چهارم؛ بازاندیشی
میتوانید در آخر، از دانشآموزان بپرسید که:
- چه چیزی در این فعالیت برای شما جالب بود؟
دیدگاهتان را بنویسید